Natuurlijke kubistische boswoning

Context

De waterleidingstraat is een doorgaande weg in een bosrijke omgeving. De omliggende woningen staan op ruime percelen en zijn traditioneel van opzet. Een verhard weggetje takt af van de waterleidingstraat en leidt naar het perceel. In noordelijke en oostelijke richting is er een zeer mooi uitzicht op de bossen: de ‘Nulandsche Heide’

Het nieuwe terrein is vierkant van vorm en aan de zuid- en westzijde bevindt zich de bestaande bebouwing. Op de zuid- en westgrens zal een nieuwe erfscheiding gemaakt worden.

Het programma van eisen

De opdrachtgevers hechten veel waarde aan de natuurlijke omgeving. De half  open keuken is de centrale ruimte in het huis. Aan de keuken dient het terras gesitueerd te worden, liefst op het zuid-westen. Ook de woonkamer dient op het terras uit te komen. Het slaap- en badgedeelte van de ouders mag gescheiden zijn van de drie slaapkamers van de kinderen. De woning heeft geen verdieping, eventueel een souterrain, waarin het berg- bijkeuken gedeelte geplaatst kan worden. Een garage en/ of bijgebouw is niet gewenst. Het bestemmingsplan geeft aan dat de afstand tot de perceelsgrens 5 meter moet zijn, de goothoogte maximaal 6 meter en de nokhoogte maximaal 10 meter. De inhoud van de woning mag maximaal 600 m³ bedragen.

Concept

Er is een spanningsveld tussen het fenomeen “de natuur” en de te bouwen ingreep in deze bosrijke omgeving. De beleving vanuit de bebouwing naar de natuur dient optimaal te zijn. Verder dient het ontwerp zich te voegen in de natuurlijke omgeving qua hoogte, massa en materialisatie. Het eraan ten grondslag liggende concept is een maximale interactie tussen natuur en gebouw.

Beschrijving van het ontwerp / karakterisering van het aan het ontwerp ten grondslag liggende concept

Het ontwerp heeft geresulteerd in een boswoning die geoptimaliseerd in de natuurlijke omgeving is ingebed waarbij de focus is gelegd op het uitzicht en zonlicht. Tussen de bestaande en nieuwe bebouwing vormt de nieuwe erfscheiding een natuurlijke buffer. Een deel van het programma van eisen, waaronder de slaapkamers van de kinderen, de berging en bijkeuken, ligt middels het souterrain verzonken in het maaiveld. Het verzonken souterrain fungeert tevens als sokkel en tilt het woonkamerdeel op de begane grond op tot 90 centimeter boven het maaiveld. Door het 90 centimeter optillen ontstaat er op de begane grond een ruimer uitzicht over de bossen.

In het deel van het souterrain dat boven het maaiveld uitsteekt zorgen smalle raampartijen voor licht in de slaapruimten. Daarbij kan op ooghoogte direct over het maaiveld gekeken worden zodat er een sterke interactie gecreëerd wordt met de natuur. Zichtlijnen, licht en uitzicht zijn krachtige architectonische kwaliteiten die het plan kenmerken.

Sterke elementen in het interieur zijn de centraal gelegen houtkachel die zorgt voor een behaaglijk gevoel en sfeer in de woning en de donkere natuursteenvloer die zorgt voor rust in het interieur en door zijn ‘afwezigheid’ de focus naar buiten begeleidt.

Ondersteunend aan de conceptgedachte is als materiaal gekozen voor een gevel bekleed met houten delen (Radiata pine), wat zorgt voor geleidelijke overgang van natuur naar bebouwing. De houten bekleding zorgt ervoor dat de woning in de herfst en winter opgaat in de kleurstelling van de omgeving. Terwijl in de lente en de zomer de woning zorgt voor een frisse uitstraling ten opzichte van zijn groene omgeving. Voor de kozijnen, ramen en deuren is gekozen voor houten kozijnen in de kleur antraciet, waardoor ze weg lijken te vallen in de achtergrond.